Plebiscyt na Artystę Roku 2020, ogłoszony przez kwartalnik literacko-artystyczny „Post Scriptum”, wygrał Krzysztof Bieliński. To znany i ceniony artysta fotograf, specjalizujący się w zdjęciach teatralnych
W styczniu 2021 roku kwartalnik literacko-artystyczny „Post Scriptum” ogłosił międzynarodowy plebiscyt „Artysta Roku 2020”, do którego nominowano 20 twórców z całego świata, uprawiających różne dziedziny sztuki. Cała dwudziestka prezentowana była na łamach kolejnych wydań kwartalnika literacko-artystycznego „Post Scriptum” w 2020 roku.
Wśród nominowanych znaleźli się m. in.: Krzysztof Bieliński (fotograf), Andrzej Pągowski (plakacista), Haruhisa Terasaki (fotograf), Tamara Raven (wokalistka), Krzysztof Konopka (malarz), Loui Jover (grafik), Alicja Stańska (hafciarka), Damiano Errico (fotograf), Józef Baran (poeta), Irene Sheri Vishnevskaya (malarka). Plebiscyt trwał ponad 3 tygodnie, zasięg był imponujący, nominacje zostały wyświetlone przez ponad 120.000 osób.
Zwycięzcą plebiscytu został Krzysztof Bieliński – artysta fotograf, twórca fotografii abstrakcyjnej, jeden z czołowych fotografów teatralnych, autor fotografii do blisko siedmiuset spektakli w Polsce i za granicą kraju, twórca plakatów teatralnych. Wydał kilka albumów fotografii teatralnej: „Lupa/Teatr”, „Treliński”, „Saniewski-Gardzienice-Antyk”, „BTL/Lalki”, „Warlikowski/Teatr” (współautor).
„Myślę, że teatr trzeba fotografować w bardzo subiektywny sposób, w pełni angażując swoją wrażliwość. Często powtarzam, że trzeba umieć zawłaszczyć sobie przestrzeń teatru i poczuć ją jako własną wizję, a następnie przelać tę wizję na fotografie. Zdjęcia, które są wypełnione znaczeniami, symboliką, emocjami, które są osobistą wypowiedzią, są w stanie przykuć uwagę odbiorców, ale też mogą funkcjonować jako autonomiczne, oderwane od teatru dzieła. Francis Bacon kiedyś tak powiedział o fotografii: „chodzi o to niewielkie odejście od rzeczywistości, które sprawia, że rzeczywistość uderza mnie jeszcze mocniej”. Uważam, że jeśli fotograf nie rejestruje scenicznej rzeczywistości, ale świadomie ją przekształca, nadając jej osobistego wymiaru, to jest w stanie uchwycić efemeryczność teatru. Jeśli nakładam na zastaną realność filtr swojej wrażliwości, poszukuję głębokich stanów emocjonalnych, angażuję swój sposób widzenia świata i obrazowania, to zbliżam się do prawdziwej, efemerycznej natury teatru.” mówił Krzysztof Bieliński w rozmowie z Renatą Cygan (Post Scriptum 02/2020)
„(…) Uzbrojone w możliwość i konieczność kadrowania oko fotografa widzi spektakl inaczej. W wypadku Krzysztofa Bielińskiego widzi go chyba tak, jak chciałby swoje dzieło pokazać widzom sam reżyser. W sposób widmowy, chwytający mikrostany emocji i sytuacji, skondensowany i skupiony (…) Sekunda spektaklu, która ma w sobie jego całą intensywność. Każda kolejna fotografia jest takim emocjonalnym ekstraktem.”
Piotr Gruszczyński (fragment tekstu „Mieszczuchożerna donkiszoteria” z albumu „Lupa/Teatr”)
Anna Osowska-Bielińska
Od 2008 roku Krzysztof Bieliński jest stałym fotografem Teatru Wielkiego – Opery Narodowej. Stale współpracuje z kilkunastoma innym teatrami. Wykładał fotografię teatralną oraz plakat w Warszawskiej Szkole Filmowej i w Katedrze Fotografii i Genologii Dziennikarskiej Wydziału Dziennikarstwa i Bibliotekoznawstwa Uniwersytetu Warszawskiego. W 2019 roku został jurorem V Konkursu Fotografii Teatralnej, organizowanego przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego. W 2020 roku prowadził pierwsze w Polsce Master Class z fotografii teatralnej online we współpracy z Instytutem Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego zakończone wystawą w Starej Galerii Związku Polskich Artystów Fotografików. We wrześniu 2020 roku na łamach pisma „Teatr” ogłosił „Manifest twórczej fotografii teatralnej”.
Uroczystość wręczenia nagrody, ze względu na sytuację pandemiczną, organizatorzy zaplanowali na lipiec 2021 roku.
„Post Scriptum” to niezależny kwartalnik literacko-artystyczny, który powstał w 2019 r..
Redakcja mieści się w Londynie, w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii. Treść w piśmie jest podzielona na 4 rozdziały: proza i publicystyka, poezja, sztuki wizualne i muzyka. Redaktorem naczelnym czasopisma jest Renata Cygan. Kwartalnik „Post Scriptum” ukazuje się w języku polskim i angielskim. Czasopismo jest dostępne w wersji papierowej i elektronicznej. Kwartalnik „Post Scriptum” nie publikuje żadnych materiałów reklamowych.
