Jan Ptaszyn Wróblewski

Jan Ptaszyn Wróblewski – cały ten jazz (1936-2024)

Agencja Informacyjna: Jan Ptaszyn Wróblewski to ikona polskiego jazzu – legenda. Niestety we wtorek 7 maja 2024 roku odszedł w wieku 88 lat.

Jan Ptaszyn Wróblewski: Jego odejście to jakby koniec jazzu

„Można powiedzieć, że odejście Jana Ptaszyna Wróblewskiego, jakby to patetycznie nie zabrzmiało to jakby koniec jazzu.” – Komentuje Juliusz Bolek. – „Jest tylko jedno małe pocieszenie, że muzyka Jana Ptaszyna Wróblewskiego jest z nami nadal obecna. W wielu nagraniach i archiwach Polskiego Radia jest ogromna biblioteka. Na szczęście. To jakoś złagodzi poczucie pustki.  Można z tego wszystkie utworzyć archiwalny internetowy program o jazzie. Uważam, że to świetny pomysł, chociaż trudno sobie wyobrazić, że Jan Ptaszyn Wróblewski będzie z nami już tylko wirtualnie.”– Uważa Juliusz Bolek.

Jan Ptaszyn Wróblewski pochodził z rodziny adwokackiej

Jan Ptaszyn Wróblewski, właśc. Jan Wróblewski (ur. 27 marca 1936 w Kaliszu, zmarł 7 maja 2024 w Warszawie) – polski muzyk jazzowy, kompozytor, aranżer i dyrygent, dziennikarz i krytyk muzyczny. 

Jan Ptaszyn Wróblewski grał na saksofonie tenorowym i barytonowym. Założył kilka zespołów i angażował się w wiele projektów muzycznych. Od 1970 do śmierci prowadził w Programie III Polskiego Radia autorskie programy jazzowe, m.in. „Trzy kwadranse jazzu”. Był członkiem Akademii Muzycznej Trójki. Popularyzator muzyki jazzowej w Polsce. Komponował również muzykę filmową („Pan Anatol szuka miliona”, „Niech żyje miłość”) oraz piosenki, wykonywane m.in. przez Ewę Bem, Łucję Prus, Marylę Rodowicz i Andrzeja Zauchę. Tworzył koncerty symfoniczne. Nagrał kilkanaście albumów autorskich, brał udział w nagraniu kilkudziesięciu innych płyt. 

Jan Wróblewski pochodził z rodziny adwokackiej. Równolegle do nauki w liceum ogólnokształcącym  kształcił się w Podstawowej Szkole Muzycznej w Kaliszu, gdzie uczył się gry na fortepianie, klarnecie i trąbce. W tym czasie grał w kaliskim zespole jazzu tradycyjnego. 

Mechanizator i muzyk

Jan Ptaszyn Wróblewski studiował na wydziale Mechanizacji Rolnictwa Politechniki Poznańskiej, a następnie w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie. Podczas studiów w Poznaniu założył własny zespół, współpracował też z Kwintetem Jerzego Miliana. W 1956 roku zaproszono go do formacji Krzysztofa Komedy. W Sekstecie Komedy grał na saksofonie barytonowym. Występ z tą grupą był dla niego profesjonalnym debiutem; zagrali na koncercie podczas otwarcia poznańskiego ośrodka Telewizji Polskiej, a następnie (1956–1957) na festiwalach jazzowych w Sopocie. 

Międzynarodowa kariera

Za punkt przełomowy w karierze Jana Wróblewskiego uważa się przesłuchanie przeprowadzone latem 1958 przez George Weina (amerykańskiego promotora jazzu), w wyniku którego został on zaangażowany do orkiestry International Newport Band i jako pierwszy polski jazzman oraz jedyny z krajów zza tzw. żelaznej kurtyny wystąpił na festiwalu jazzowym w Newport (USA).

Występ tej grupy został zarejestrowany w filmie Jazz on Summer’s Day.  Po tym koncercie występował w wielu miastach Stanów Zjednoczonych Ameryki, a następnie w Europie, Indiach, Afryce i Azji. W 1964 roku wystąpił z własnym kwartetem w odcinku specjalnym niemieckiego programu telewizyjnego „Jazz – gehört und gesehen” (program „Jazz in Poland” w reż. Janusza Majewskiego prezentował dokonania najważniejszych wykonawców krajowej sceny jazzowej). 

Trzy kwadranse jazzu

Jan Ptaszyn Wróblewski w latach 1968–1978 kierował Studiem Jazzowym Polskiego Radia. Współpraca artysty z Willisem Conoverem (popularyzatorem Jazzu w Radio Music USA) zaowocowała powstaniem audycji „Trzy kwadranse jazzu”, którą prowadził nieprzerwanie od 1970 roku do śmierci. 

Jan Ptaszyn Wróblewski był założycielem lub też włączał się do licznych zespołów, z których ważniejsze to: „Jazz Believers” (1958–1959),  Kwintet Andrzeja Kurylewicza (1960–1961), „Polish Jazz Quartet” (1963–1966), „Mainstream” (1973–1977), „SPPT Chałturnik” (1970–77), „Extra Ball” Kwartet Ptaszyna Wróblewskiego (1978–1984), „Made In Poland” (od 1993).

Dziękujemy, że przeczytałaś/eś nasz artykuł do końca. Zapraszamy do lektury innych publikacji o tematyce kulturalnej, które znajdziesz tutaj. Agencja Informacyjna.

AI, Kultura /EST/ 7.05.2023 Fot. https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=27886448