W Polce nadal jest wiele zaległości historycznych. Są one systematycznie nadrabiane. Przykładem może być uroczystość, która odbędzie się w sobotę, 8. lipca 2023 r. w Nidzicy.
Olsztyński 45. Batalion Lekkiej Piechoty w Olsztynie otrzyma imię Izydora Bukowskiego „Burzy”. Nadaniu będzie towarzyszył stosowny ceremoniał. Z apelem oraz defiladą. Zwieńczony grochówką serwowaną z wojskowego kotła.
Patron jednostki – potomek zasłużonego dla Polski rodu herbu Jastrzębiec, gospodarującego, przez dekady, w zaścianku szlacheckim Dobródka, położonym nad rzeką Orzyc, tuż przy granicy z Prusami Wschodnimi, pełnił w Drugiej Rzeczpospolitej Polskiej służbę policyjną. Izydor Bukowski „Burza” służbę wojskową rozpoczął w Związku Walki Zbrojnej Armii Krajowej. Od 1943 dowódca drużyny w Oddziale Partyzanckim Stefana Rudzińskiego “Wiktora”.
Po przejściu frontu wojennego w styczniu 1945 roku i pojawieniu się jednostek komunistycznej Armii Czerwonej, a potem polskiej administracji, Izydor Bukowski „Burza” postanowił zaprzestać walki i powrócić do cywilnego życia. Jednak nie było mu to dane. Bardzo szybko przypomniał sobie o nim komunistyczny Urząd Bezpieczeństwa Publicznego i w marcu 1945 roku po aresztowaniu trafił do więzienia w Mławie. Jednak dzięki brawurowej akcji, odbicia więźniów w nocy z 3 na 4 czerwca 1945 roku przeprowadzonej przez oddziały Zacheusza Nowowiejskiego „Jeża” i Jana Nowakowskiego „Arymana” i Wacława Grabowskiego „Puszczyka” Izydor Bukowski wydostał się na wolność.
Izydor Bukowski „Burza”, widząc prawdziwe intencje komunistów, nie powrócił już do swojej rodzinnej wsi W strukturach Ruchu Oporu Armii Krajowej utworzył własny odział militarny, złożony z najbardziej zaufanych kolegów, liczący 30 żołnierzy. Oddział od początku swojego istnienia do śmierci dowódcy przeprowadził 92 akcje. Z całą pewnością lista działań oddziału ta nie jest pełna. Po nawiązaniu kontaktu z oddziałem przeniósł się on na przełomie lat 1945 i 1946 do leśniczówki Ramuki, pod przybranym nazwiskiem Wacław Bogdański. Partyzanci pracowali tam jako robotnicy leśni. Jedną z bardziej udanych akcji Izydora Bukowskiego „Burzy” była zasadzka wykonana 23 lutego 1946 r. (przy wsparciu terenowej grupy ROAK z obwodu Przasnysz, dowodzonej przez Witolda Ciesielskiego „Żika”) na 30 osobową grupę operacyjną, komunistycznego Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego. Wyniku czego zginęło dwóch funkcjonariuszy, kilu zostało rannych, część grupy rozbrojono).
11 marca 1946 r. oddział Izydora Bukowskiego „Burzy” rozbił posterunke komunistycznej Milicji Obywatelskiej Napiwodzie (pow. Nidzica) i wkrótce potem w Wieczfni (pow. Mława). W czerwcu 1946 r. wykonał wypad na teren województwa olsztyńskiego i rozbroił Polsterunek komunistycznej Milicji Obywatelskiej w Butrynach. W nocy z 14 na 15 czerwca 1946 oddział opanował Nadleśnictwo Ustronie. Oddział prowadził także działalność propagandową.
Podwładni Izydora Bukowskiego przeprowadzili kilkanaście udanych akcji przeciwko komunistycznemu reżimowi Polskiej Republiki Ludowej. Rozbrajali posterunki Milicji Obywatelskiej, likwidowali najgorliwszych przedstawicieli aparatu represji, atakowali grupy operacyjne Urzędu Bezpieczeństwa, jednostki Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego i NKWD (ros. Народный комиссариат внутренних дел СССР, trb. Narodnyj komissariat wnutriennich dieł SSSR, po polsku Ludowy Komisariat Spraw Wewnętrznych Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich – centralny organ państwowy wchodzący w skład Rady Komisarzy Ludowych, który skupił cały aparat represji policyjnych, od milicji kryminalnej poprzez wywiad i kontrwywiad, wojska ochrony pogranicza, administracyjne sądownictwo doraźne, po system obozów pracy przymusowej).
Poza rozrzucaniem ulotek i kolportażem podziemnej prasy oddział zajmował się też wysyłaniem ostrzeżeń najbardziej aktywnym funkcjonariuszom reżimu Polskiej Republiki Ludowej. 17 sierpnia 1946 r. próbowano nałożyć kontrybucję na referenta Publicznego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego Józefa Waleriańskiego. Przygotowany na to komunistyczny Urząd Bezpieczeństwa zorganizował zasadzkę pod Nidzicą. W jej wyniku czterech partyzantów, w tym Izydor Bukowski „Burza”, zginęło, a trzech kolejnych zostało aresztowanych. Do dziś nie wiadomo, gdzie pogrzebano jego ciało. Po śmierci dowódcy oddział istniał tylko kilka tygodni po czym rozwiązał się, broń ukryto, a część partyzantów skorzystała z amnestii w 1947 roku.
Izydor Bukowski „Burza” w rejonie Północnego Mazowsza i Mazur był postacią legendarną, wzorcem patriotyzmu, uosobieniem odwagi, symbolem prawości i szlachetności. „Jestem dumny, że to właśnie Izydor Bukowski ps. “Burza” jest patronem mojego 45. Batalionu Lekkiej Piechoty w Olsztynie.”- Oświadczył pułkownik Tadeusz Barszczewski. –„Wyznaczenia na patrona tak wybitnej postaci jak Izydor Bukowski ps. “Burza” to ukłon w stronę wszystkich Żołnierzy Wyklętych. Był on żołnierzem odważnym, walecznym i całym sercem oddany Polsce. Takich postaw uczę moich żołnierzy.” – Zadeklarował pułkownik Tadeusz Barszczewski.
Agencja Informacyjna, kultura, /DEC/ 6.07.2023