XIV Era Schaeffera – „Malarstwo Dźwiękowe – portret improwizowany”
XIV Festiwal Era Schaeffera pt. „Malarstwo Dźwiękowe – portret improwizowany” jest muzycznym i estetycznym hołdem dla artystycznej wolności oraz okazją do osobistej interpretacji twórczości Bogusława Schaeffera – wybitnego artysty, o międzynarodowej sławie. To projekt muzyczny, zainspirowany rzadko prezentowaną twórczością plastyczną Bogusława Schaeffera, oparty na motywach z życia i twórczości artysty.
https://agencja-informacyjna.com/kultura/juliusz-erazm-bolek-monochrome/
W czwartek, 24 listopada 2022 r., o godzinie 19.00, w Basenie Artystycznym – Nowa Scena Warszawskiej Opery Kameralnej, będzie miało miejsce główne wydarzenie XIV Festiwalu Era Schaeffera. Inspiracją do stworzenia scenariusza było dla reżyserki Magdaleny Małeckiej-Wippich 18 grafikolaży Bogusława Schaeffera wybranych przez nią spośród kilkuset, które kompozytor pozostawił po sobie.
XIV Festiwal Era Schaeffera, który przez lata był organizowany na różnych scenach Warszawy, miał też swoje odsłony wielu polskich miastach i zagranicznych destynacjach, przynosi zmianę formuły – główne wydarzenie będzie bardziej muzyczne niż w minionych latach. Równolegle organizowane są też inne działania wspierające promocję twórczości Bogusława Schaeffera, jak chociażby już zrealizowane w tym roku koncert Schaeffer Elektronicznie w Filharmonii w Szczecinie oraz projekt „Schaeffer i percepcja muzyki w projektowaniu oferty kulturalnej dla najmłodszych” czy ruszająca lada moment Multimedialna Galeria dzieł Bogusława Schaeffera.
„Fundacja Przyjaciół Sztuk Aurea Porta jest spadkobiercą dzieł i praw do twórczości Bogusława Schaeffera.” – Wyjaśnia Krystyna Gierłowska – Dyrektor kreatywna Fundacji Przyjaciół Sztuk Aurea Porta. – „Naszym głównym zadaniem jest upowszechnianie jego dorobku artystycznego. Bogusław Schaeffer był twórcą wyprzedzającym swoje czasy, artystą wszechstronnym, o imponującym ilościowo i wielowymiarowym dorobku kompozytorskim, a także jednym z najwybitniejszych polskich kompozytorów XX wieku. Twórczość Bogusława Schaeffera, oprócz walorów artystycznych, ma również ogromny potencjał dydaktyczny do wykorzystania w edukacji, który pomaga przybliżać dzieciom i młodzieży sztukę współczesną.” – Tłumaczy Krystyna Gierłowska – Dyrektor kreatywna Fundacji Przyjaciół Sztuk Aurea Porta.
https://agencja-informacyjna.com/kultura/xiii-era-schaeffera/
„Grafikolaż” to nieistniejąca dotąd w historii sztuki nazwa wykreowana przez reżyserkę Magdalenę Małecką-Wippich i artystkę sztuk plastycznych Joannę Zemanek. Nazwa, która najlepiej – zdaniem autorek – oddaje charakter dzieł plastycznych Bogusława Schaeffera, będących czymś pomiędzy grafiką a kolażem właśnie. Do wspomnianych grafikolaży, które zostaną poddane animacji w trakcie koncertu, zostanie na żywo zaimprowizowana muzyka. Całość zaś, dopełni napisana specjalnie na tę okazję opowieść o Bogusławie Schaefferze zaczerpnięta z jego życia i twórczości.
„Analizując twórczość Bogusława Schaeffera pomyślałam: a gdyby dzieła plastyczne potraktować jak utwory muzyczne? Dlaczego nie mielibyśmy grać dzieł plastycznych? Kto powiedział, że tylko nuty mają prawo głosu?” – Wspomina Magdalena Małecka-Wippich, reżyserka spektaklu pt. „Malarstwo Dźwiękowe – portret improwizowany”. – „Spróbujemy to zrobić. Będzie energicznie, nostalgicznie, analogowo, elektronicznie, jazzowo, operowo, a nawet beat boksersko.” – Zapowiada Magdalena Małecka-Wippich, reżyserka spektaklu „Malarstwo Dźwiękowe – portret improwizowany”.
Zgodnie z artystycznym zamysłem, Magdaleny Małeckiej-Wippich – autorki scenariusza i reżyserującej spektakl „Malarstwo Dźwiękowe – portret improwizowany”, przesłaniem, XIV Festiwalu Ery Schaeffera, są słowa Mistrza, który mówił, że: „grafika, uspokaja duszę”. To istotne we współczesnych czasach, gdzie najważniejsze wydają się „sukces, szybkość, multitasking, jasno określony cel, presja doskonałości”, a z drugiej strony ludzi dotyka „pośpiech, bylejakość, nadprodukcja, zalew wszechobecnego kiczu, biodegradacja planety, konflikty zbrojne”. A przecież jest jeszcze sztuka, która wciąż może pełnić rolę schronienia. Sztuka, w której na przekór rzeczywistości nadal jest miejsce na zachwyt, kontemplację, brak logiki, radość, wytchnienie, niedoskonałość i tajemnicę”.
https://agencja-informacyjna.com/kultura/jubileuszowy-festiwal-era-schaeffera/
W grafikolażach Bogusława Schaeffera widać „odważne połączenia kolorystyczne, obsesyjnie powracające motywy, strzępy partytur, wycinki kolorowych gazet, radosną, niczym nieskrępowaną twórczość. Barwne antidotum na szary i bolesny świat”. Dlatego XIV Festiwal Ery Schaeffera jest propozycją zarówno dla wymagającego odbiorcy, jak i dla tego, który jest ciekaw świeżych i niebanalnych doznań muzyczno-estetycznych.
„Postanowiłam wykreować zdarzenie, które będzie dotykać radosnej, a przy tym nieco kontemplacyjnej struny, jaka mi ostatnio w duszy gra.” – Wyjaśnia Magdalena Małecka-Wippich, reżyserka spektaklu pt. „Malarstwo Dźwiękowe – portret improwizowany”. – „Na przekór światu i agresywnej rzeczywistości, która nas otacza. Chciałabym obdarować odbiorcę przeżyciem o wymiarze nie tylko muzycznym, ale również estetycznym. Zaprosić go do kolorowego świata Bogusława Schaeffera i zostawić mu przy tym pole do osobistej interpretacji. Robię to, wraz z innymi fantastycznymi artystami po to, aby przypomnieć sobie i innym, że nie wszystko trzeba w życiu dopowiadać i rozumieć. Czasem wystarczy rzeczy poczuć, pozwolić im płynąć. Robię to także po to, by przypomnieć, że twórczość to nie jakaś domena wykreowana przez kuratorów, atrakcyjne festiwale czy istniejące mody, ale przestrzeń wolności. Wszechstronna twórczość Bogusława Schaeffera jest doskonałym przykładem takiej artystycznej wolności, bez względu na to, co na jej temat sądzimy.” – Tłumaczy Magdalena Małecka-Wippich, reżyserka spektaklu pt. „Malarstwo Dźwiękowe – portret improwizowany”.
Twórcami i wykonawcami spektaklu pt. „Malarstwo Dźwiękowe – portret improwizowany” podczas XIV Festiwalu Ery Schaeffera są Magdalena Małecka-Wippich (scenariusz i reżyseria), Joanna Zemanek (przestrzeń i animacje), Bernard Maseli (wibrafon akustyczny, kalemba i malletkat); Paweł Tomaszewski (fortepian i instrumenty klawiszowe), Dano Soltis (perkusja i instrumenty perkusyjne), Albert Stensen (elektronika i kornet), Łukasz Czekała (skrzypce), Kaja Mianowana (śpiew), Andy Ninvalle (beatbox), Sean Palmer (improwizacje solo) oraz aktorzy: Robert Czebotar i Elżbieta Nagel
https://agencja-informacyjna.com/kultura/marek-frackowiak-rocznica/
Magdalena Małecka-Wippich – reżyserka, autorka tekstów, altowiolistka i kameralistka. Ukończyła Uniwersytet Muzyczyny Fryderyka Chopina w Warszawie, Podyplomowe Studia Literackie na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, podyplomowe Studiów Administracji i Zarządzania w Szkole Głównej w Warszawie oraz Kierunku Reżyserii Dramatu w Akademii Teatralniej im, Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, w której w 2020 r. zrealizowała dyplom reżyserski.
Magdalena Małecka-Wippich jest założycielką (2004) kwartetu smyczkowego „Polonika” (dawniej „Opium String Quartet”), wyróżnionego między innymi statuetką Fryderyk 2014 za płytę „Chagall for Strings” w kategorii Muzyka Współczesna, z którym dokonała kilkudziesięciu prawykonań polskiej muzyki współczesnej, oraz nagrała 3 autorskie albumy. Jako kameralistka występowała m. in. u boku takich artystów, jak: Alfredo Bernardini, Laurence Cummings, Krzesimir Dębski, Margaret Fautless, Ton Koopman, Andrew Manze, Riccardo Minasi, Lars Urlik Mortensen, Enrico Onofri, Włodek Pawlik, Jadwiga Rappe, Jordi Savall, Simon Standage, Tomasz Stańko, Tomasz Strahl. Nagrywała dla takich wytwórni płytowych, jak: CD Accord, Dux, Albany Records U.S., Raum Klanf, Acte Prealable. Koncertowała we wszystkich państwach europejskich oraz w Chińskiej Republice Ludowej, Kanadzie i Stanach Zjednoczonych Ameryki, gdzie w 2012 roku odbyła tournée jako solistka.
Magdalena Małecka-Wippich pierwszą książkę „Nietypowa baba” – wywiad z własną mamą, aktorką Anną Seniuk – opublikowała w 2016 r. w Wydawnictwie Znak.
https://agencja-informacyjna.com/kultura/janusz-kohut-prawykona-kantate-niepodleglosc/
Magdalena Małecka-Wippich jako reżyserka zadebiutowała w 2018 r. inscenizacją opery „Awantura w Recco” kompozytora Macieja Małeckiego (własnego ojca), na deskach Opery Nova w Budgoszczy (wspólnie z Maciejem Wojtyszką oraz filmem krótkometrażowym „Tadeusz Różewicz. Czytanie książek”, zrealizowanym dla stacji telewizyjnej TVP Klutura. Spektakl telewizyjny „Dziób w dziób“ dla Wytwórni Filmów Dokumentalnych i Fabularnych w jej reżyserii otrzymał w 2020 r. nagrody festiwalu Teatroteka Fest za montaż i najlepszą aktorską kreację zespołową. Opera dla dzieci „Operowy zawrót głowy”, której jest autorką i reżyserką, została uhonorowana w 2021 r. Grand Prix Teatralnych Nagród Muzycznych im. Jana Kiepury w kategorii „Najlepszy spektakl dla młodego widza”.
27 marca 2021 r., w Międzynarodowy Dzień Teatru razem z dramatopisarką Marią Wojtyszko założyła eksperymentalną grupę auto-etnograficzną Kolektywa.
XIV Festiwal Ery Schaeffera patronatem honorowym objęli: Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Marszałek Województwa Mazowieckiego Adam Struzik, Prezydent Miasta Stołecznego Warszawy Rafał Trzaskowski. Wydarzenie zostało dofinansowane ze środków z budżetu Województwa Mazowieckiego. XIV Festiwal Ery Schaeffera współfinansuje m. st. Warszawa. Wsparcia finansowego udzieliło Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, z pieniędzy pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego w ramach programu „Muzyka”, realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca.
Patronami medialnymi XIV Festiwalu Ery Schaeffera są: Agencja Informacyjna, Polmic, Aict, Dziennik Teatralny, e-Teatr, PrestoPortal.pl. Sponsorzy wydarzenia to: Robyg, Jest, Ustronianka, Doti, Mektol Pruszyński. Partnerami XIV Festiwalu Ery Schaeffera są: Legalna Kultura, Związek Aktorów i Kompozytorów Scenicznych, Virtual Magic. Współorganizatorem wydarzenia jest: Warszawska Opera Kameralna. XIV Festiwal Ery Schaeffera wyprodukowała Fundacja Aurea Porta.