Bogusław Mazur: duży może więcej i bardziej ekologicznie

 

 

Dzięki fuzji Polskiego Koncernu Naftowego OrlenPolskiego Górnictwa Naftowego i Gazownictwa nowy koncern multienergetyczny lidersko zazieleni polski mix energetyczny, co z czasem przyniesie większe bezpieczeństwo energetyczne Polski oraz czystsze powietrze.

 

Miłosz Manasterski: Połączenie Orlenu i Lotosu to fuzja dekady

 

O inwestycjach związanych z morską energetyką wiatrową mówił, podczas konferencji prasowej poświęconej fuzji obu Grup, Daniel Obajtek – prezes Polskiego Koncernu Naftowego Orlen. I nic dziwnego, bo pierwszy w Polsce terminal instalacyjny zlokalizowany w Świnoujściu oraz fabryka turbin Vestas w Szczecinie to nowe inwestycje związane z morską farmą wiatrową Baltic Power. Wspólny projekt Grupy Polskiego Koncernu Naftowego Orlen i Northland Power wykorzysta 76 nowoczesnych turbin o mocy 15 MW przedsiębiorstwa Vestas, których elementy będą produkowane w nowej fabryce w Szczecinie.

 

Fabryka turbin, która zatrudni nawet 700 osób, zostanie ukończona w 2024 roku, natomiast terminal instalacyjny Grupy Polskiego Koncernu Naftowego Orlen w Porcie Świnoujście rozpocznie pracę w 2025 roku. Farma Baltic Power, o mocy do 1,2 GW, zostanie zlokalizowana około 23 km od brzegu na wysokości Choczewa i Łeby. Po zakończeniu budowy w 2026 roku będzie w stanie zasilić czystą energią ponad 1.500.000 gospodarstw domowych.

 

Lecz to nie wszystko. Parę dni temu Grupa Polskiego Koncernu Naftowego Orlen ogłosiła zakończenie realizacji jednej z największych farm fotowoltaicznych w Polsce, zlokalizowanej w okolicach Wielbarka, w województwie warmińsko-mazurskim. Farma o łącznej mocy 62 MW osiągnie pełne zdolności produkcyjne w pierwszym kwartale 2023 roku i będzie w stanie zasilić czystą energią ponad 30.000 gospodarstw domowych.

 

Damian Kuraś: Polska potrzebuje zielonej energii

 

Inny przykład dowodzący, że duży może więcej. Również pod koniec października 2022 r. pojawił się komunikat, że Polski Koncern Naftowy Orlen zbuduje 3 ogólnodostępne stacje tankowania wodoru w Wałbrzychu, Poznaniu i Katowicach. To kolejny realny krok na drodze do wdrożenia kompleksowej strategii wodorowej koncernu. Jej flagowym projektem jest „HydrogenEagle”, który ostatnio otrzymał pozytywną decyzję notyfikacyjną Komisji Europejskiej w ramach programu IPCEI (Important Project of Common EuropeanInterest) Hy2Use i jako jedyny polski projekt znalazł się w elitarnym gronie 35 projektów z 13 państw europejskich.

 

Zgodnie ze strategią wodorową Grupy Polskiego Koncernu Naftowego Orlen do 2030 roku, w Europie centralnej powstanie ponad 100 stacji tankowania wodoru dla transportu indywidualnego, publicznego i cargo, drogowego oraz kolejowego (w Polsce takich stacji będzie ok. 57, w Republice Czeskiej 28, a w Republice Słowackiej 26). Dostawy wodoru na stacje będą możliwe dzięki wybudowaniu do 2030 roku europejskiej sieci hubów wodorowych, zasilanych odnawialnymi źródłami energii oraz innowacyjnych instalacji przetwarzających odpady komunalne w zero- i niskoemisyjny wodór. Do 2030 roku Grupa Polskiego Koncernu Naftowego Orlen na inwestycje w wodór przeznaczy ok. 7.400.000.000 zł.

 

Polski Koncern Naftowy Orlen jest też na zaawansowanym etapie przygotowań do wdrożenia technologii małych reaktorów jądrowych, tzw. SMR. Spółka ma wyłączność w Polsce na wykorzystanie technologii BWRX-300 amerykańskiego GE Hitachi Nuclear Energy. Reaktor ten jest obecnie najbardziej zaawansowaną na świecie technologią na drodze do komercjalizacji. Spółka Orlen Synthos Green Energy złożył już wniosek o ocenę technologii SMR do Państwowej Agencji Atomistyki. Przypomnijmy, że atom został wpisany do europejskiej Taksonomii – prawa Unii Europejskiej, dotyczącego klasyfikowania działalności gospodarczej jako zrównoważonej środowiskowo.

 

II Kongres ESG – „Liderzy zrównoważonego rozwoju na rzecz ekosystemu ESG”

 

Polski Koncern Naftowy Orlen będzie mógł realizować swoje projekty z zakresu sustainability (zrównoważonego rozwoju) stabilniej dzięki fuzji potencjałów obydwu Grup. Bo Grupa Polskiego Koncernu Naftowego Orlen staje się zupełnie innym przedsiębiorstwem. Nie jest już tylko Grupą przerabiającą ropę naftową w rafineriach, ale sama wydobywa ropę i gaz.

 

Polski Koncern Naftowy Orlen jest obecnie największym spółką w Europie Środkowej i znajduje się wśród największych przedsiębiorstw na świecie. Według prognoz m. in. niezależnych analityków, w pierwszym pełnym roku działalności (2023) połączona Grupa osiągnie 350-400 mld zł przychodów. Taka skala działalności uplasuje Grupę Polskiego Koncernu Naftowego Orlen wśród 150 największych przedsiębiorstw na świecie pod względem przychodów. Dla porównania: druga największa spółka w Europie Środkowej – czeska Skoda – ma ok. 75.000.000.000 zł przychodów.

 

To oczywiście tylko część danych dotyczących skutków fuzji, o których już pisały media. Na przykład o tym, że w wyniku fuzji możliwe będzie efektywniejsze zarządzanie bazą surowców, co ograniczy ryzyko wynikające ze zmienności rynku ropy i gazu, a także zwiększenie skali wykorzystania unikalnego potencjału Polskiego Górnictwa Naftowego i Gazownictwa w zakresie realizacji projektów poszukiwawczych. W konsekwencji połączenie Polskiego Koncernu Naftowego Orlen i Polskiego Górnictwa Naftowego i Gazownictwa przyczynia się do zwiększenia bezpieczeństwa energetycznego Polski i regionu, które jest szczególnie ważne w obecnej sytuacji geopolitycznej.

 

Polska gospodarka musi przygotować się na taksonomię

 

Można powiedzieć, że Grupa Polskiego Koncernu Naftowego Orlen jest niejako skazana na zajęcie pozycji lidera zielonej transformacji energetycznej. Tyle, że sama spółka, mimo swej siły, wszystkiego nie załatwi. Do udanej transformacji potrzebna jest choćby pilna przebudowa sieci przesyłowych, bez czego produkowany prąd jest częściowo marnowany a rozwój odnawialnych źródeł energii hamowany. Nad tym powinny się pochylić też inne koncerny energetyczne.

 

Bogusław Mazur– redaktor naczelny magazynu „Raport ESG

 

Bogusław Mazurdziennikarz i redaktor, wykształcenia historyk. Przez dekadę był kierownikiem działu politycznego, komentatorem i współorganizatorem eventów w tygodniku “Wprost”. Później pracował m.in. redaktor w miesięczniku “Profit” (obecnie “Forbes”), redaktor i dziennikarz tygodnika “Newsweek”, zastępca szefa działu krajowego w tygodniku “Ozon”, redaktor w dzienniku “Życiu Warszawy”, redaktor i dziennikarz w dzienniku “Polska the Times”. Obecnie jest redaktorem naczelnym kwartalnika “Raport ESG” i sekretarz redakcji portalu internetowego raportcsr.pl.

 

Agencja Informacyjna, opinie, /KAM/ 20.11.2022