Zbigniew W. Kowalewski i „Gwiazda Polski”

 

W Bibliotece Publicznej miasta stołecznego Warszawy odbędzie się spotkanie autorskie ze Zbigniewem W. Kowalewskim wybitnym dokumentalistą, reżyserem i pisarzem. Jest on autorem ponad 100 ważnych filmów na temat polskiej historii i współczesności.

Jak powstawał film o Grodnie

Filmy Zbigniewa W. Kowalewskiego popularyzują historię polskiej awiacji. Za „Album Skalskiego” reżyser otrzymał nagrodę na I Międzynarodowym Festiwalu Filmów o Tematyce Lotniczej w Dęblinie. W 2003 roku, w stulecie światowej awiacji, został uhonorowany „Dyplomem Skrzydlatego Wieku” przez Zarząd Główny Aeroklubu Polskiego. W 2012 roku w ramach stypendium artystycznego m. st. Warszawy opracował dokumentalną monografię „Warszawskie Aerodromy” stołecznych lotnisk. W lotniczej serii „Polskie Skrzydła” Oficyny Wydawniczej. Aurora ukazały się książki z filmami na DVD, Zbigniewa W. Kowalewskiego „Z nieba do Nieba”, „Spętany Anioł, Requiem dla Orłów”, oraz biografie Stanisława Skalskiego, Stanisława Skarżyńskiego i Bolesława Orlińskiego.

W trakcie spotkania autorskiego ze Zbigniewem W. Kowalewskim zostanie zaprezentowany jego „Gwiazda Polski”. Film  opowiada polskim balonie stratosferycznym, największym balonem gazowym, który w 1938 roku miał pobić rekord wysokości lotu i jako pierwszy na świecie znaleźć się w warstwach sięgających stratosfery. W latach 30. XX wieku było to wydarzenie na miarę pierwszych lotów w kosmos. Naukowcy i lotnicy wychowani na romantycznych ideałach („sięgaj tam, gdzie wzrok nie sięga”) chcieli podjąć wyzwanie. O tym wyjątkowym wydarzeniu opowiada Zbigniew W. Kowalewski, w swoim filmie „Gwiazda Polski”.

„W 1918 roku Rzeczpospolita Polska odzyskała wolność, w 1938 roku zbliżała się 20. rocznica wywalczonej niepodległości.” – Przypomina Zbigniew W . Kowalewski – scenarzysta i reżyser filmu „Gwiazda Polski”. – „W dalszym ciągu Polskę określano jednak pogardliwym mianem bękarta Traktatu Wersalskiego. Aby dać światu znać, że jest takie państwo – Rzeczpospolita Polska, postanowiono wysłać najwyżej, jak tylko się dało balon – aż do granic sięgających granic stratosfery, na wysokość 30 km! To byłby rekord świata, o którym by mówiono na całym świecie. Cały świat dowiedziałby się wreszcie, że jest takie państwo Polska, i nikt nie mógłby tego zignorować. Był to genialny pomysł na promocję Ojczyzny.” – Ocenia Zbigniew W . Kowalewski – scenarzysta i reżyser filmu „Gwiazda Polski”.

https://agencja-informacyjna.com/kultura/ojciec-lotnictwa-polskiego/

W budżecie państwa nie znaleziono pieniędzy na projekt „Gwiazda Polski”. „W inicjatywę włączyło się polskie społeczeństwo. Dzięki temu spontanicznie zebrano brakujące środki. Było to mniej więcej tyle, ile kosztował nowoczesny bombowiec Łoś, ok 450.000 złotych.” – Tłumaczy Zbigniew W . Kowalewski – scenarzysta i reżyser filmu „Gwiazda Polski”. – „Warto przypomnieć, że wtedy w Polsce panowała straszna nędza. Zrujnowana Polska po okresie zaborów i I wojnie światowej dopiero powoli dźwigała się z gruzów. I właśnie w tym momencie polskiej społeczeństwo zdobyło się na taki dodatkowy ogromny wysiłek. Zbudowano ogromny balon stratosferyczny, którego rozmiarów nikt do tej pory jeszcze nie widział. Powłoka polskiego olbrzyma była największa na świecie. Dla porównania, jego cieniutka powierzchnia zajmuje obszar 30 Stadionów Narodowych.” – Wyjaśnia Zbigniew W . Kowalewski – scenarzysta i reżyser filmu „Gwiazda Polski”.

W roku 1937, z inicjatywy znanego polskiego fizyka, prof. Mieczysława Wolfkego, zrodził się pomysł zorganizowania w Polsce stratosferycznego balonowego lotu załogowego. Jego celem sportowym miała być próba pobicia rekordu wysokości ustanowionego 11 listopada 1935 r. przez amerykańskiego pilota kpt. Alberta Williama Stevensa, który wzleciał na 22.066 m ponad powierzchnię ziemi; plan Polaków przewidywał osiągnięcie nowym balonem wysokości 30.000 m. Część naukową lotu miały stanowić badania rozkładu promieniowania kosmicznego. Przedsięwzięciu patronował prof. Ignacy Mościcki prezydent Rzeczpospolitej Polskiej, protektorem lotu był inspektor armii, gen. broni Kazimierz Sosnkowski, a całemu przedsięwzięciu patronowała Liga Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej (LOPP).

Spotkanie autorskie ze Zbigniewem W. Kowalewskim i projekcja jego filmu „Gwiazda Wolności” odbędzie się w poniedziałek 13 lutego 2023 r. godz. 18.30 w Sali Konferencyjnej Biblioteki Publicznej m. st. Warszawy, w gmachu im. St. Kierbedziów, (wejście przez bramę główną), przy ul. Koszykowej 26/28 w Warszawie. Spotkanie poprowadzi Renata Kozerska.

Zbigniew Wacław Kowalewskireżyser filmowy, dokumentalista, dziennikarz i pisarz. Jest absolwentem Wydziału Teatrologii i Filmoznawstwa Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Wydziału Reżyserii Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi. Autor wielokrotnie drukowanej w sieci i lokalnych periodykach noweli filmowej „Marta – Hitler”, opowiadania „Kamienie” i dokumentów z polsko-niemieckiego pogranicza.

W 2001 roku, Zbigniew Wacław Kowalewski, jako dziennikarz i dokumentalista był na stypendium naukowym Fundacji Sorosa w Open Society Archives (OSA) & Research Center w Budapeszcie. Zdobył tam materiały dotyczące genezy wprowadzenia stanu wojennego w Polskiej republice Ludowej przez komunistyczną marionetkę gen. Wojciecha Jaruzelskiego. Na bazie tych poszukiwań powstał film „Mniejsze zło, większe zło” zrealizowany w Studio Filmowym WIR w dwudziestolecie ogłoszenia Stanu Wojennego.

Od 2005 Zbigniew Wacław Kowalewski roku związany jest ze Studiem Filmowym „Kronika”. Od 2008 roku realizuje autorskie filmy w Studio ZetKa Film. Po śmierci Violetty Villas w 2011 r. wraz z jej synową, Małgorzatą Gospodarek, napisał monodram o związkach piosenkarki ze służbami specjalnymi Polskiej Republiki Ludowej (1945-1989). Jest alumnem Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej (FWPN) oraz członkiem Stowarzyszenia Filmowców Polskich i Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich.

Agencja Informacyjna, Kultura, /Dec/10.02.2023

AI World
Gospodarka
Home
Opinie
Kultura