– „Dlaczego pan masz na profilu ukraińską flagę?”
– Zamieściłem na moim zdjęciu profilowym na portalu społecznościowym na facebooku flagę państwa ukraińskiego, ponieważ Ukraińcy przelewają teraz krew nie tylko za swoją wolność, ale także za naszą.
Ćwiczenia wojskowe „Zapad” zorganizowane przez federację rosyjską i republikę białoruską, podczas których rosyjscy bandyci opanowują rubież rzeki Wisła, żądania władimira putina (przywódcę rosjan) wycofania z Rzeczpospolitej Polskiej wojsk obronnego sojuszu Paktu Północnoatlantyckiego (NATO) i w końcu zachęcający do podboju Polski głos ponad 70 proc. rosyjskiego społeczeństwa – dobitnie to potwierdzają.
Osoby w rosyjskich mundurach mordują, rabują i gwałcą: w Groznym, w Aleppo, a teraz na masową skalę w Ukrainie. Przy ogromnym wsparciu społeczeństwa i z błogosławieństwem patriarchy cyryla. To nie żołnierze, a zbrodniarze. Ruscy bandyci.
Wojna toczy się w Ukrainie, a nie u nas, bo Ukraińcy cenią sobie wolność i honor bardziej niż własne życie.
Na szczęście, pytający o ukraińską flagę, na profilu „prawdziwi Polacy”, to zdecydowana mniejszość. Pewnie ci sami, którym nie przeszkadza ruska swastyka, gdy jest okazja zrobienia dobrego biznesu czy wzmocnienia swojej ukochanej, „polskiej”, drużyny.
Ta wojna to nie tylko starcie sił zbrojnych. Kultura, sport, biznes… są nie mniej ważne dla władimira putina, który w tych obszarach szuka siły i możliwości. Wzmocnienia morale i stworzenia agentur na Zachodzie. Każdy gest solidarności z Ukrainą w tej wojnie jest ważny. Rosję trzeba pokonać, by nie toczyć kolejnej na własnym terenie.
Слава Україні! Chwała Ukrainie!
Generał Roman Polko
Roman Polko generał dywizji Wojska Polskiego, oficer dyplomowany wojsk powietrznodesantowych i sił specjalnych, doktor nauk wojskowych w specjalności kierowanie organizacją.
Generał Roman Polko w latach 1981–1985 studiował w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu, na kierunku rozpoznawczym, specjalność – działania specjalne (kurs działań specjalnych ukończył w 1985 w Ośrodku Szkolenia Wojsk Lądowych w Elblągu). Jest również absolwentem Akademii Obrony Narodowej w Warszawie (lata 1994–1996). W drugiej połowie lat 90. XX w. przeszedł specjalistyczne szkolenia w 75 pułku rangersów Armii Stanów Zjednoczonych w Fort Benning. W 2002 r. odbył Wyższy Międzynarodowy Kurs Zarządzania Zasobami Obronnymi (ang. Senior Defense Management International Course) w Ośrodku Podyplomowym Marynarki Wojennej w Monterey (Stany Zjednoczone), natomiast w 2003r. ukończył Podyplomowe Studia Strategiczno-Obronne w Akademii Obrony Narodowej.
Generał Roman Polko w 2008 r. uzyskał stopień naukowy doktora nauk wojskowych w specjalności Kierowanie organizacją (tytuł rozprawy doktorskiej: Zarządzanie i dowodzenie wojskową formacją specjalną GROM). Jest instruktorem spadochronowym, strzeleckim i narciarskim.
Służbę wojskową Roman Polko rozpoczął w 1981 r. w Siłach Zbrojnych PRL. Podczas służby wojskowej dowodził jednostkami wojskowymi: 6 Batalionem Desantowo-Szturmowym, 18 Bielskim Batalionem Desantowo-Szturmowym oraz Wojskową Formacją Specjalną GROM. Na pierwsze stanowisko służbowe skierowano go do 1 Batalionu Szturmowego w Dziwnowie. Po zmianie lokalizacji JW 4101 służy w Lublińcu. Z czasem JW 4101 zmieniła nazwę na 1 pułk specjalny komandosów. W tym okresie dowodził grupą, plutonem i kompanią specjalną oraz brał udział w misji pokojowej na terenie byłej Jugosławii (kwiecień 1992 – grudzień 1993) (UNPROFOR).
W 1996 Roman Polko został starszym oficerem operacyjnym w sztabie 6 Brygad Desantowo-Szturmowej im. gen. bryg. Stanisława Sosabowskiego w Krakowie, a od 1998 r. był dowódcą 6 Batalionu Desantowo-Szturmowego im. gen. dyw. Edwina Rozłubirskiego w Niepołomicach (obecnie jednostka garnizonu Gliwice). W latach 1999–2000 dowodził 18 Bielskim Batalionem Desantowo-Szturmowym im. kpt. Ignacego Gazurka podczas operacji w Kosowie (KFOR).
W latach 2000 do 2004 Roman Polko pełnił funkcję Dowódcy Wojskowej Formacji Specjalnej GROM w Warszawie. Po konflikcie z kierownictwem Sztabu Generalnego Wojska Polskiego odszedł do rezerwy na własną prośbę. Kiedy był dowódcą GROM, zrealizował misję na pograniczu kosowsko-macedońskim, rozpoczął działania w Afganistanie, a w marcu 2003 wziął udział w II wojnie w Zatoce Perskiej oraz rozpoczął służbę na misji stabilizacyjnej w Iraku. Na początku 2006 został przywrócony do służby czynnej i ponownie wyznaczony dowódcą Wojskowej Formacji Specjalnej GROM. Decyzją Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej 7 września 2006 zastąpił adm. floty Ryszarda Łukasika na stanowisku zastępcy szefa Biura Bezpieczeństwa Narodowego. W 2007 roku Roman Polko był p.o. Szefa Biura Bezpieczeństwa Narodowego. 29 stycznia 2009 generał dywizji Roman Polko zakończył zawodową służbę wojskową i odszedł do rezerwy.
W 2005 r. Roman Polko był doradcą ds. bezpieczeństwa Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawa Lecha Kaczyńskiego. Poparł kandydaturę Lecha Kaczyńskiego w wyborach prezydenckich w 2005 r. i został członkiem jego Komitetu Honorowego. Po zwycięstwie Prawa i Sprawiedliwości w wyborach parlamentarnych w 2005 objął posadę doradcy Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji Ludwika Dorna ds. zwalczania terroryzmu. 15 kwietnia 2011 r. powołany przez Bronisława Komorowskiego – Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej do zespołu zajmującego się Strategicznym Przeglądem Bezpieczeństwa Narodowego. 15 grudnia 2021 generał Roman Polko został powołany przez Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej do Rady ds. Bezpieczeństwa i Obronności.
W 2005 r. została wydana książka pt.: „Gromowładny”, będąca wywiadem-rzeką Magdaleny Łukaszewicz z Romanem Polko. W 2008 r. ukazała się jego publikacja – koncepcja systemu zwalczania terroryzmu „GROM w działaniach przeciwterrorystycznych” oraz napisana wspólnie z żoną książka – poradnik „Armia. Instrukcja obsługi”. W styczniu 2012 roku ukazała się jego kolejna publikacja napisana wspólnie z żoną Pauliną Polko pt.: „RozGROMić konkurencję”, a w 2014 roku kontynuacja – „Szefologika, czyli logika szefowania”. W 2018 Paulina i Roman Polko wydali książkę „Bezpiecznie już było. Jak żyć w świecie sieci, terrorystów i ciągłej niepewności.”
Generał Roman Polko otrzyma szereg odznaczeń m. in.: Srebrny Krzyż Zasługi, Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”, Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”, Army Commendation Medal – Stany Zjednoczone, Medal Organizacji Narodów Zjednoczonych za misję UNPROFOR, Medal NATO za misję KFOR, Order Świętego Maurycego – The Order of Saint Maurice, Peregrinus, Złota Odznaka GROM, Krzyż Komandorski Orderu św. Brygidy z Gwiazdą, Odznaka Instruktora Spadochronowego Klasy Mistrzowskiej, Wojskowa Odznaka Sprawności Fizycznej I stopnia, Odznaka pamiątkowa i medal 62 kompanii specjalnej COMMANDO, Odznaka Ranger (amerykańska), Odznaka Pathfinder (amerykańska), Odznaka Airborne (amerykańska), Odznaka absolwenta Akademii Obrony Narodowej, Odznaka pamiątkowa 6 Brygady Desantowo-Szturmowej, Honorowa Odznaka 1 Dywizjonu Lotniczego, Odznaka Pułkowa 1 Pułku Specjalnego Komandosów.