160 lat od śmierci Artura Schopenhauera

 

Artur Schopenhauer, niemiecki filozof, przedstawiciel pesymizmu. Uważał, że każdy człowiek z natury jest zły, a cierpienie jest konieczne do życia. 21 września mija 160 lat od śmierci wielkiego myśliciela.

„Lecz tak jak na kuli ziemskiej wszędzie jest góra, tak też formą wszelkiego życia jest teraźniejszość.” – Artur Schopenhauer.

Artur Schopenhauer urodził się w 1788 roku w Gdańsku. Był synem handlarza Heinricha Florisa oraz literatki Joanny Floris, z domu Trosiener. Z Gdańska rodzina wyemigrowała do Haburga w 1793 roku, kiedy miasto zostało zajęte przez Prusy. Wolą ojca było, by Artur przejął jego interesy, dlatego początkowo kształcił syna w fachu kupieckim. Ponieważ rodzina była zamożna, młody Artur naukę pobierał w domu od prywatnych nauczycieli. Po śmierci ojca udał się wraz z matką do Weimaru, gdzie spotkał m.in.: Wielana, Majera i Goethego. Pod wpływem tego ostatniego Schopenhauer rozpoczął swoje badania nad barwami.

W latach 1809-1813 studiował w Getyndze psychologię i metafizykę. Uzyskał tam tytuł doktora. Od 1814 roku kształcił się w Berlinie i Jenie, uczęszczając na wykłady m.in. Fichtego i Schleiermachera. Rodzinny majątek pozwolił mu na liczne podróże po Europie. W latach 1814-1818 powstało jedno z jego najważniejszych dzieł pt.: „Świat jako wola i wyobrażenie”, w którym zawarł pogląd, że każdy ma własną wolę i to ona jest siłą napędową wszechświata. To właśnie wola jest także przyczyną męki istnienia. Według Artura Schopenhauera tylko artyści, mędrcy oraz święci mają czasem możliwość wyłamania się spod jej wpływu. Uważał, że poznanie prawdziwego kształtu świata jest niemożliwe, ponieważ człowiek nie dostrzega bezpośrednio istoty zjawisk, a jedynie ich fenomeny.

Jego poglądy zmieniło nieco dopiero zetknięcie się z buddyzmem i kulturą Indii. Doświadczenie to uzupełniło jego teorie, dzięki czemu Artur Schopenhauer uznał, że człowiek ma bezpośredni, niezniekształcony przez proces poznania dostęp do swojego wnętrza. Kolejne publikowane w Niemczech dzieła przyniosły mu sławę wybitnego filozofa. W 1820 roku objął stanowisko privatdozenta na berlińskim uniwersytecie.

W 1821 poznał dziewiętnastoletnią śpiewaczkę operową, Caroline Richter. Z artystką nawiązał kilkuletni romans, ale nigdy nie zdecydował się na małżeństwo. Poglądy Schopenhauera kłóciły się z popularnym wówczas w stolicy Niemiec Heglem. Na skutek konfliktu stanowisk jego wykłady były bojkotowane przez znaczną część studentów, przez co tylko pięciu z nich przychodziło regularnie na jego wykłady. Rozczarowanie środowiskiem akademickim zaowocowało dziełem „O filozofii uniwersytetu”. W 1831 roku, w obawie przed szerzącą się cholerą, powrócił do Frankfurtu, gdzie zaszył się we własnym domu i wiódł samotnicze życie aż do śmierci. Artur Schopenhauer zmarł na atak serca 21 września 1860 roku w wieku 72 lat.

 

Agencja Informacyjna

 

Agencja InformacyjnaKultura / now / 20.09.2020