Wystąpienia przedstawione podczas I Forum Środowisk Senioralnych Warszawskiej Rady Seniorów dowodzą, że warszawscy seniorzy dysponują ogromnym potencjałem aktywności oraz kompetencji. Wynika on z nabywanych przez lata doświadczeń i umiejętności, w bardzo różnych dziedzinach, a także dysponowania większą ilością wolnego czasu oraz chęci i gotowości działania. Wbrew potocznemu wyobrażeniu o osobach starszych, warszawscy seniorzy są aktywni, bo chcą być aktywni.
Dla podsumowania głosów na I Forum Środowisk Senioralnych kluczowym jest przedstawienie krótkiej charakterystyki tej aktywności. Przede wszystkim działalność warszawskich seniorów ma charakter progresywny. Jest to dążenie do postępu, rozwiązywania problemów, budowania nowych rozwiązań, tworzenia inicjatyw. Aktywność ta nie stanowi zatem walki z czymś lub kimś, choć czasem musi się w taką walkę przerodzić, aby sprostać barierom czy trudnościom, jakie seniorzy napotykają na swojej drodze. Jednak, przede wszystkim, w ogromnej większości przypadków, aktywność warszawskich seniorów jest neutralna politycznie, przez co nie można wykorzystać jej dla celów propagandy czy celów wyborczych. I siłą tej aktywności będzie, jeśli pozostanie apolityczna.
Jednocześnie każda z tych aktywności ma zwykle wąski, tematyczny charakter. Seniorzy zajmują się najczęściej tym, na czym się znają, czym zajmowali się przez całe swoje życie zawodowe, dzięki czemu w swojej działalności osiągają znaczne sukcesy. Aktywność ta jednak jest często realizowana bez istotnego wsparcia instytucjonalnego, w ramach utworzonych przez samych seniorów fundacji i stowarzyszeń. Organizacje te często nie dysponują znacznym zasobem i doświadczeniem do tego, aby aplikować o duże projekty, pozyskiwać wsparcie unijne i środki na działalność. Środowisko senioralne potrzebuje wsparcia organizacyjno-administracyjnego, szczególnie we współczesnej, szybko zmieniającej się rzeczywistości przepisów prawa. I mój pierwszy postulat do organizatorów Forum Środowisk Senioralnych Warszawskiej Rady Seniorów, aby podjąć starania stworzenia struktury, która byłaby administracyjnym wsparciem dla środowiska warszawskich seniorów i ich aktywności.
Aktywność warszawskich seniorów cechuje także znaczne rozdrobnienie. Jest to bardzo wiele różnorodnych, ciekawych i wartościowych inicjatyw, które jednak są w znacznym stopniu realizowane w oderwaniu od innych, brak im współpracy i wzajemnego wsparcia. Jednym z najpopularniejszych współcześnie słów w zarządzaniu jest synergia. Synergia to korzyści wynikające z połączenia różnych zasobów. Niektórzy przedstawiają synergię równaniem matematycznym: 2+2=5. To bardzo obrazowe, choć wiem, że samo równanie może wzbudzić protest Pani Przewodniczącej Warszawskiej Rady Seniorów jako przedstawiciela nauk ścisłych. Niezależnie jednak od tego stawiam mój drugi postulat: Dla zwiększenia efektów swoich działań środowiska senioralne muszą podjąć ścisłą współpracę ze sobą, tak w kategoriach instytucjonalnych, jak i personalnych. Spotkania, wymiana poglądów, dyskusje na różne tematy, bez tego pomysły i działania warszawskich seniorów pozostaną aktywnością marginalną. I stąd, w mojej ocenie, bardzo istotna dla efektów takiej działalności jest inicjatywa Forum Środowisk Senioralnych Warszawskiej Rady Seniorów, za którą Pani Przewodniczącej bardzo dziękuję.
Wysłuchane dziś wystąpienia i moje obserwacje z przebiegu przygotowań do dzisiejszego Forum Środowisk Senioralnych Warszawskiej Rady Seniorów nakazują mi podnieść jeszcze jeden aspekt związany z aktywnością warszawskich seniorów. Jest to współpraca środowisk i instytucji senioralnych z jednostkami i instytucjami miasta stołecznego Warszawy. Przy okazji współorganizacji Forum Środowisk Senioralnych Warszawskiej Rady Seniorów oraz obserwując, jak realizowane są w mieście inne inicjatywy senioralne, stwierdzam, że sprawy seniorów stały się priorytetem dla władz Warszawy. Kluczowym dla powodzenia tych inicjatyw jest wsparcie i pomoc przedstawicieli jednostek samorządowych. Seniorzy nie wymagają zastępowania ich w ich rolach, są wystarczająco kompetentni w swoich inicjatywach i planowaniu sposobów ich realizacji, jednak nie mają doświadczeń w wypełnianiu dokumentów i pokonywaniu barier biurokracji. I mój trzeci postulat, tym razem skierowany do władz Warszawy, aby inicjatywy senioralne mogły zawsze liczyć na specjalne wsparcie ze strony pracowników Urzędu Miasta Warszawy i jednostek miejskich tak, jak w każdym miejskim autobusie i tramwaju jest wydzielone miejsce dla seniora.
Dr hab. Adam Grzegorczyk prof. nadzwyczajny Wyższej Szkoły Promocji, Mediów i Show Businessu w Warszawie. Ekspert z zakresu marketingu, reklamy, mediów, ochrony własności intelektualnej i zarządzania zasobami ludzkimi. Gościnnie prowadzi również wykłady na wielu zagranicznych i polskich uniwersytetach, w tym: we Lwowskim Uniwersytecie Narodowym im. Iwana Franki we Lwowie na Ukrainie czy Narodowym Uniwersytecie Technicznym Ukrainy w Kijowie.
Dr hab. Adam Grzegorczyk jest od 2007 r. członkiem zwyczajnym Międzynarodowej Akademii Ochrony Pracy w Kijowie, od 2005 r. biegłym sądowym Sądu Okręgowego w Warszawie w zakresie ekonomii, marketingu i reklamy oraz wyceny praw autorskich, od 2011 r. arbitrem Komisji Prawa Autorskiego przy Ministrze Kultury i Dziedzictwa Narodowego, od 2013 r. członkiem Polskiego Naukowego Towarzystwa Marketingu.