„Obrachunki WIECHowskie” to książka, której autorem jest Andrzej Rodys – poeta, prozaik, satyryk, artysta estradowy, warszawiak z urodzenia i zamiłowania. Teraz Biblioteka Publiczna w Dzielnicy Żoliborz Miasta Stołecznego Warszawy organizuje spotkanie autorskie z pisarzem.
Andrzej Rodys, sam o sobie mówi, że chociaż urodził w warszawskim Śródmieściu, a mieszkał na Bielanach, czuje się Żoliborzaninem. W latach 1939-1945 pisarz mieszkał przy placu Inwalidów 3 na Żoliborzu. W tym samym budynku obecnie znajduje się Czytelnia Naukowa nr XVI Biblioteki Publicznej w Dzielnicy Żoliborz Miasta Stołecznego Warszawy, gdzie odbędzie się spotkanie autorskie z artystą. To właśnie na warszawskim Żoliborzu kształtowała się świadomość “po żoliborsku” Andrzeja Rodysa i stąd wywodzi się jego ogromny sentyment do Żoliborza.
Andrzej Rodys, ekonomista z wykształcenia, pisze od bardzo dawna, ale jako autor debiutował dopiero w 2005 roku w almanachu “Na skrzydłach poezji” (Wydawnictwo TAD-AD).
Od tego czasu wydał wiele zbiorów wierszy oraz biesiadę literacką zatytułowaną “Karol Hardy i inni. Opowieść warszawska”. Wiersze, opowiadania i eseje Andrzej Rodys publikował też w licznych almanachach i antologiach, w czasopismach tradycyjnych i portalach internetowych. Zdobywał nagrody i wyróżnienia w konkursach literackich.
Szczególne, choć nie jedyne miejsce w twórczości Andrzeja Rodysa zajmuje tematyka warszawska, a w niej prym wiedzie tęsknota za tą Warszawą, której już nie ma, w szczególności za tą Warszawą, która stanowiła przedmiot twórczości Wiecha, czyli Stefana Wiecheckiego (1896-1979) – prozaika, satyryka, publicysty, dziennikarz, aktora i reżysera. „(…) za mój obowiązek uważam – starać się ocalić od zapomnienia Warszawę taką, jaka była. Taką, jaką ja jeszcze pamiętam. A pamiętam ją z wczesnych lat czterdziestych, niewiele różniącą się od tej przedwojennej, może nie klimatem, ale przynajmniej kształtem architektonicznym. Zniszczenia z roku 1939 nie były przecież aż takie jak, w 1944, bo później to już były prawie tylko ruiny, a i styl życia krańcowo się zmienił. A dziś już mało, kto pamięta, jak wyglądało życie w Warszawie zaraz po wojnie, a tym bardziej wcześniej.” – podkreśla Andrzej Rodys.
Andrzej Rodys zauważył także: „Można tęsknić do jakichś dawnych zjawisk, których dziś nie ma i już na pewno nie będzie. Nie będzie już wąsatego ciecia z miotłą i w fartuchu, otwierającego za opłatą bramę kamienicy po jedenastej wieczorem. Nie będzie już policjanta stojącego (jak nazwał to Wiech) na balii, na środku skrzyżowania i przy pomocy umownych znaków, robiącego to, co dzisiaj realizuje się w formie zmieniających się świateł”.
Biblioteka Publiczna w Dzielnicy Żoliborz Miasta Stołecznego Warszawy 11 czerwca 2022 roku o godzinie 16.00 w Czytelni Naukowej nr XVI, czyli miejscu gdzie niegdyś mieszkał Andrzej Rodys, zorganizowała jego spotkanie autorskie, połączone z promocją książki „Obrachunki WIECHowskie” (Wydawnictwo Komograf, 2021 rok). Wydarzenie finansowane jest ze środków Budżetu Obywatelskiego 2022.
We wstępie autora do „Obrachunków WIEChowskich” można przeczytać: „Materiał tu opublikowany, jakby na niego nie patrzeć, choćby ze względu na duże zróżnicowanie, i tematyki, i formy wypowiedzi publicystycznej, składa się na dość skomplikowaną mieszaninę… A co z tej mieszaniny wyszło, najlepiej ocenią czytelnicy…”.
Głównym tekstem książki „Obrachunki WIECHowskie” Andrzeja Rodysa jest esej pod tym samym tytułem poświęcony Stefanowi Wiecheckiemu, Wiechowi. Publikacja zawiera też szkice warszawskie, literackie oraz cykl tekstów „Literatura międzywojenna” odnoszących się twórczości powstającej w Warszawie w latach 1918-1939.
W książce jak zaznacza sam Andrzej Rodys „„Pojawia się tematyka Powstania Warszawskiego, występująca w utworach Krystyny Łagowskiej, Elżbiety Dąbrówki-Madej i Bogdana Bartnikowskiego. Wśród pozostałych pozycji dużo miejsca zajmują wspomnienia i refleksje o tematyce warszawskiej. Dotyczą one zarówno okresu wojennego, jak i tego, co działo się później, a nawet już całkiem współcześnie. Materiał zawarty w książce „Obrachunki WIECHowskie”, jakby na niego nie patrzeć, choćby ze względu na duże zróżnicowanie, i tematyki, i formy wypowiedzi publicystycznej, składa się na dość skomplikowaną mieszaninę.”
Andrzej Rodys, rocznik 1936, to poeta, satyryk i artysta estradowy. Z zawodu ekonomista. Absolwent Szkoły Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie, wcześniej studiował polonistykę. Andrzej Rodys pracował na różnych stanowiskach w przemyśle i w spółdzielczości.
Był także działaczem społecznym. Artystę cechuje niezwykle barwna osobowość. Andrzej Rodys jest twórcą autobiograficznej opowieści warszawskiej zatytułowanej „Karol Hardy i inni”. Jest również autorem tomików poetyckich. Twórca został laureatem licznych nagród literackich. Należy do Stowarzyszenia Autorów Polskich. Choć pisze od dawna, jako poeta zadebiutował w 2005 roku. Od tego czasu opublikował dziewięć książek. Jego wiersze, eseje i opowiadania ukazywane były w czasopismach tradycyjnych i w portalach internetowych. Przez wiele lat pełnił funkcję sekretarza redakcji kwartalnika „Sekrety Żaru”. Swoje utwory prezentował na scenie popularnego kabaretu literackiego „Pół serio” i w Teatrze Kamienica. Szczególne miejsce w jego twórczości zajmuje ukochana Warszawa.
Andrzej Rodys to warszawski sposób bycia. Nazywany jest następcą Wiecha, czyli tworzącego w gwarze warszawskiej Stefana Wiecheckiego. Andrzej Rodys ma fenomenalną pamięć i niezwykłe zdolności aktorskie, co umila jego spotkania autorskie z czytelnikami. Występuje publicznie jako lektor, recytator utworów własnych oraz innych autorów.
Andrzej Rodys jest zdobywcą między innymi nagród specjalnych za wiersze o Bielanach w dwóch kolejnych Bielańskich Konkursach Literackich (Warszawa 2007 i 2008). Uzyskał także nagrodę specjalną w kategorii poezji w VIII Mazowieckim Konkursie Małej Formy Literackiej (Warszawa 2008), a w następnej edycji tegoż konkursu wyróżnienie w kategorii prozy.
Andrzej Rodys w 2009 roku był nominowany do Nagrody Literackiej imienia Władysława Stanisława Reymonta. Wiersze, eseje i opowiadania publikował w czasopismach tradycyjnych i w portalach internetowych. Nakładem własnym wydał cztery tomiki poetyckie: Recuerdo (2005), Pochwała herbaty (2006), W poczekalni (2008), Syrenie gawędy (2008), Kawiarnia w starym stylu (2010). Członek Stowarzyszenia Autorów Polskich, Grupy Literackiej „Poetica” w Klubie Twórczości „Żar” oraz Klubu Literackiego „Nasza Twórczość”. Prywatnie Andrzej Rodys jest żonaty, ma dwóch synów i trzech wnuków.
Andrzej Rodys jest jednym z ostatnich mieszkańców stolicy, który umie posługiwać się gwara warszawską.
Skromnie mówi, że stylizuje się jedynie na „język Wiecha”. Poeta wziął udział w programie „Pokonać wieżę Babel”, który polega na tłumaczeniu poematu „Sekretów Życia. Kalendarza poetyckiego”, którego autorem jest Juliusz Erazm Bolek, na wszystkie języki i gwary świata. Andrzej Rodys do konał przekładu utworu na gwarę warszawską, sam uważa, że dokonał jedynie stylizacji językowej.