90 rocznica urodzin Piotra Skrzyneckiego

 

Piotr Skrzynecki, wspaniały polski reżyser i scenarzysta. Był twórcą i kierownikiem artystycznym kabaretu „Piwnica pod Baranami”. 12 września mija 90 rocznica urodzin niezapomnianego artysty.

Piotr Cezary Skrzynecki urodził się 12 września 1930 roku w Warszawie. Był synem podporucznika kawalerii, Mariana Skrzyneckiego, i Magdaleny Adeli Endelman. Dzieciństwo spędzał w Mińsku Mazowieckim, następnie w Makowie Podhalańskim i Zabrzu. Ostatecznie zamieszkał wraz ze swoją matką w Łodzi, gdzie rozpoczął studia w Wyższej Szkole Ekonomicznej. Przeniósł się jednak do Państwowej Szkoły Instruktorów Teatrów Ochotniczych przy Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Łodzi. Szkołę ukończył w 1951 roku, po czym przeniósł się do Krakowa, gdzie organizował i prowadził robotnicze teatrzyki amatorskie oraz zespoły artystyczne. Przez pięć lat studiował także historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim, której jednak nie ukończył.

W 1956 roku Piotr Skrzynecki wraz z przyjaciółmi założył w podziemiach Krakowskiego Domu Kultury mieszczącego się w pałacu „Pod Baranami” przy Rynku Głównym klub artystyczny. Było to miejsce spotkań studentów Akademii Sztuk Pięknych, szkoły muzycznej, historii sztuki i architektury. Klub bardzo szybko zmienił się w znany kabaret „Piwnica pod Baranami”. Charyzma, niezwykły intelekt i instynkt, jak również wyczucie literatury i oryginalny gust Piotra Skrzyneckiego spowodowały, że Piwnica przyciągała tłumy.  Stałym wizerunkiem artysty stały się czarny kapelusz z piórkiem, peleryna, nieodłączny dzwoneczek. Wszystko to tworzyło niepowtarzalny klimat miejsca.

W tym samym czasie, aż do 1968 roku, Skrzynecki współpracował z redakcjami krakowskich czasopism jako krytyk sztuk plastycznych oraz autor publikacji z dziedziny sztuki. W „Echu Krakowa” prowadził w latach 1956–1981 własną rubrykę pt. Echo Piwnicy pod Baranami, którą od 1984 jako Głos Piwnicy pod Baranami kontynuował w kwartalniku „Kraków”, a ostatecznie w „Dzienniku Polskim”.

W latach 1976–1986 z okazji rocznicy powstania kabaretu organizował bale jubileuszowe,. Odbywały się one m.in. na scenie Starego Teatru. Piotr Skrzynecki wystąpił także w wielu filmach, np. w „Kaloszach szczęścia” czy „Epitafium dla Barbary Radziwiłłówny” Był inicjatorem imprez z „nieprawdopodobnych” okazji i nieokrągłych rocznic. Wśród zorganizowanych przez niego wydarzeń było odtworzenie wjazdu do Krakowa księcia Józefa Poniatowskiego, inscenizacja przysięgi Tadeusza Kościuszki, feta na cześć „szału uniesień” w stulecie powieszenia kurtyny w Teatrze im. Juliusza Słowackiego, 93. rocznica pojawienia się światła elektrycznego w Krakowie.

Mistrz aranżacji niepowtarzalnych obchodów własnych imienin i urodzin organizowanych nocą w formie koncertu, balu, zakończonych kuligiem czy ogniskiem za każdym razem urządzanych w innym miejscu, np. na straganach Nowego Kleparza, na statku na Wiśle, na Zamku Pieskowa Skała, na ulicy Floriańskiej w formie „Nocy Paryskiej” czy też na Dworcu Głównym. Imprezy te stały się tradycją Krakowa. Kontynuowane są po śmierci artysty w formie urodzinowych lub imieninowych koncertów w Teatrze im. J. Słowackiego pod nazwą „Koncert dla Piotra S.”.

Piotr Skrzynecki zmarł 27 kwietnia 1997 roku w Krakowie. Pochowano go 6 maja 1997 roku w Alei Zasłużonych na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Agencja Informacyjna

 

Agencja InformacyjnaKultura /now/ 6.09.2020