Spotkanie rocznicowe z okazji polskiej wyprawy w Ałtaj Mongolski

17 kutego br.  o godz. 16.00 w Muzeum Ziemii Polskiej Akademii Nauk w Warszawie (al. Na Skarpie 27) odbędzie się spotkanie rocznicowe z okazji 50-lecia polskiej wyprawy w Ałtaj Mongolski pod patronatem ambasadora Mongolii w Polsce, ambasadora RP w Mongolii i Polsko-Mongolskiej Grupy Parlamentalnej.

W programie spotkania są wystąpienia Bataa Nemakh – Ambasadora Mongolii w Polsce, Michała Łabędy – Ambasadora Rzeczpospolitej Polskiej w Mongolii i Marek Rząsa Przewodniczącego Polsko-Mongolskiej Grupy Parlamentarnej. Słowo wstępne wygłosi Grzegorz Cessak, wprowadzenie Ryszard Palczewski. Wojciech Brański przedstawi wspomnienia o wyprawie w Ałtaj Mongolski. W ramach spotkania odbędzie się takżę prezentacja filmów o Mongolii oraz wystawa fotografii i prezentacja książek o Mongolii Elżbiety Sęczykowskiej. Organizatorzy przewidzieli również występ artystyczny Baasanjargali Ichinnorov.

 

W lecie 1967 r. w grupie górskiej Tawan Bogd działała I Polska Wyprawa w Ałtaj Mongolski zorganizowana przez Polski Klub Górski. Członkowie tej wyprawy dokonali 19 wejść na szczyty zdobywając 14 dziewiczych cztero- i trzytysięcznych wierzchołków oraz powtarzając wejście na najwyższy szczyt masywu Chujten  4374 m n.p.m zdobyty przez wyprawę mongolską w 1956 r. W czasie wyprawy wykonano dokumentacje  topograficzną, fotograficzną i filmową, prowadzono również badania naukowe. Na podstawie zebranych materiałów powstał film dokumentalny “W Mongolii – od Ułan Bator do Bajkału” zrealizowany przez Aleksandra Domalewskiego w Wytwórni Filmów Oświatowych w Łodzi.

Ałtaj Mongolski to góry w zachodniej Mongolii z najwyższym szczytem kraju górą Chujten (w masywie Tawan Bogd uul na granicy Mongolii, Rosji i Chin).  Główne pasma rozciągają się w kierunku północny zachód – południowy wschód na długości 950 km. Od południa góry te graniczą z Kotliną Dżungarską i pustynią Gobi, od północnego zachodu z górami Ałtaj, od północnego wschodu z Kotliną Wielkich Jezior a w kierunku południowo-wschodnim przechodzą w Ałtaj Gobijski. Ze względu na dużą wysokość, wyższe partie są pokryte polami wiecznego śniegu i lodowcami, największymi w Mongolii (łącznie 800 km² według danych z lat 80. XX w.). Tu leży (w masywie Tawan Bogd uul) największy lodowiec Mongolii – Lodowiec Potanina długości 19 km i powierzchni ponad 50 km². Północne zbocza, do wysokości 2600 m n.p.m. częściowo porośnięte lasami (tajga), w których głównym drzewem jest modrzew. Cała południowo-wschodnia część jest pozbawiona lasów, od wysokości 2600 m n.p.m. jest wieczna zmarzlina.